witte kool

Witte kool is saai. Of dat is wat ik altijd dacht. En het verklaart waarom ik al meer dan twee weken probeer te vergeten dat er in de onderste lade van de koelkast een exemplaar ligt weg te kwijnen. Omdat ik zelf niets beter weet te verzinnen dan een ovenschotel met puree en gehakt haal ik m’n kookboeken boven en ga op zoek naar een waardig koolrecept.

Wanneer niet veel later de man des huizes binnenkomt, staak ik mijn zoekpoging. Tot diezelfde man vraagt wat we vanavond eten en hierbij terloops vermeldt dat er in de koelkast al twee weken een witte kool ligt. Alsof ik dat niet weet. Maar ik antwoord onschuldig: “Nu je ‘t zegt, da‘s waar ook … maar hoe maak je dat klaar?“

Hij: “Gewoon aanstoven in een klontje boter en dan een scheut azijn erbij.“

Ik: “Meer niet?“

Hij: “Meer niet.“

Ik: “Je zou er ook nog een takje tijm bij kunnen doen.“

Hij: “Zou kunnen.“

Wanneer we later die avond samen aan tafel zitten sta ik versteld dat wat boter en azijn witte kool zo’n oprecht diepe smaak kunnen geven. Een sober gerecht dat nauwelijks moeite kost en je voldaan onderuit laat zakken, zo zouden er meer moeten zijn.

gestoofde witte kool

dit heb je nodig voor 4 personen:

1 witte kool
1 flinke klont of 50 g boter
enkele flinke scheuten wijnazijn van goede kwaliteit
enkele takjes tijm
2 blaadjes laurier
versgemalen zwarte peper – zout

zo maak je het:

Snijd de kool in vier. Haal de harde kern aan de onderkant eruit en snijd de rest in reepjes.

Smelt de boter in een grote kookpot. Voeg de koolreepjes, de azijn, de kruiden en een snuif peper en zout toe. Zelf gebruik ik minstens 4 eetlepels wijnazijn, of eigenlijk meet ik niet zo nauw af maar voeg ik net zoveel toe tot ik denk: zou dit niet wat veel zijn? Omdat het een eenvoudig recept is waar niet veel ingrediënten ingaan, is het cruciaal dat je wijnazijn van goede kwaliteit gebruikt.

Roer alles om, zet het deksel op de kookpot en stoof beetgaar in ongeveer 20 minuten.

Proef of de kool nog wat extra zout, peper of azijn nodig heeft.