uitbenen lam & kalf

Sinds begin dit schooljaar zijn Jo en ik terug gaan studeren. Op donderdagavond volgen we onze eerste module van de opleiding slagerij: “uitbenen lam en kalf”.

Toen ik de opleiding tot sous-chef volgde de voorbije jaren, vond iedereen dit een aardig idee. Sinds de start van deze opleiding heb ik iets minder knusse gesprekjes als ik vertel over mijn avondinvulling.

De opleiding dwingt me een helder  en onderbouwd standpunt in te nemen over vlees eten. Ik ben, zoals je wel kan afleiden uit mijn bovengenoemde studiekeuze, geen vegetariër. Op dit moment eet ik weinig vlees. Het vlees dat ik koop is biologisch en -voor zover ik kan nagaan- op verantwoorde wijze gekweekt.

Maar doordat ik overal waar ik vertel over mijn nieuwe opleiding in een discussie terecht kom over vlees eten, heb ik het gevoel dat ik mij moet positioneren. En daarvoor heb ik informatie nodig. Ik begin met het boek Eating Animals van Jonathan Safran Foer, dat lijkt te zijn uitgegroeid tot het standaardwerk over vlees eten of niet eten. Het boek heeft een dubbel publiek. Een deel leest het boek en wordt vegetariër, een ander deel durft niet aan het boek te beginnen, omdat ze schrik hebben daarna noodgedwongen vegetariër te  moeten worden.

Ik behoorde tot het laatste kluitje, maar nu kan ik er niet meer onder uit. Ik lees me een weg door het boek terwijl ik me ondertussen bekwaam in het uitbenen en versnijden van lammeren en kalveren. Op z’n minst een interessante dualiteit. In een aantal volgende posts houd ik jullie op de hoogte van mijn vorderingen met het mes, de info die we opdoen in de les en van mijn eigenste literatuurstudie over vlees, milieu & dierenleed.