zomersoep

Wat ik deze zomer geleerd heb? Dat, als ik begin te grommen omdat ik te weinig zon heb gehad en alles, iedereen en de hele wereld op mijn systeem werkt, er slechts één remedie is: ’s avonds in bed kruipen met Nigel Slater. Ik ben dol op die man. Of toch op zijn kookboeken. Zijn recepten zijn eerlijk, eenvoudig en geraffineerd tegelijkertijd. Zelf omschrijft hij ze als ‘een grote oude trui die een paar gaten heeft, maar waar je je gewoon comfortabel in voelt’. En zo kwam ik op een late avond in juni, weggedoken onder mijn donsdeken, dit recept tegen voor soep met geroosterde zomergroenten.

Toen dacht ik nog: soep in de zomer? Maar juni werd juli en juli augustus en het weer, neen, dat wou niet echt mee. En zo werd zomersoep één van mijn favorieten. Wat de soep zo lekker maakt, is haar diepe smaak. Het mooiste van al is dat je hiervoor zo goed als niets moet doen. De groenten drie kwartier in de oven steken, meer niet. Deze soep had ik waarschijnlijk nooit leren kennen als het dit jaar wel echt zomer was geweest. Maar zon, dit wil niet zeggen dat ik je daarom minder mis. ’t Is maar dat je ’t weet.

O