appels

Anke vroeg me een paar weken geleden of ik geen krat appelen moest hebben. Ze had er veel te veel en ze leverde aan huis. Omdat grote hoeveelheden van één soort fruit of groenten altijd een onbestemde vreugde in mij opwekken, zeg ik toe. Ik wou trouwens ook wel weten hoe Anke, ook gewoon een stadsmus, met een tuin waar onmogelijk een dozijn fruitbomen in passen, aan een appeloverschot kwam. Kennelijk had Anke connecties tot helemaal in Limburg, waar één van haar goede vrienden, Jan, een appelboomgaard in ere houdt. Anke zag mijn ogen blinken, en ik had een uitnodiging vast om eens mee te gaan kijken.

Na een stevig ritje klimmen we de ladder op, de boom in, en beginnen we appels te plukken. Een uitermate meditatieve bezigheid. In de boomgaard staan een 20tal bomen, hoog- en laagstammen, allemaal oude appelrassen. Jan, onze gastheer en bioloog van opleiding, somt op: Bellefleur, sterappel, Keuleman, Rode Walschaert, … Nadat de bomen geplukt zijn, worden ze uitgeschud, en van alle valappeltjes wordt sap gemaakt. Ja, daar gaan die ogen weer aan het blinken en hopla, ik heb mijzelf weer uitgenodigd.

Zo gaat het de week erop weer richting het verre Limburg. Een oude sap-pers wordt uit de schuur gehaald. De appeltjes worden gecontroleerd op rotte plekken, die worden uitgesneden. Daarna verdwijnen ze in de verhakselaar, die ingenieus is gemaakt en wordt aangedreven door een boormachine. De stukjes appel gaan in een neteldoek in de pers, die steeds harder wordt aangeschroeft. Wat onderaan in de emmer gutst, is heerlijk zuurzoet sap.

Omdat in de week die volgt, de 3 flessen sap erdoor moeten -het sap is zonder toegevoegde bewaarmiddelen niet lang houdbaar- krijg ik van Jo de tip dat appelsap ook warm, met wat stukjes gember heel lekker is. Blijkt ontegensprekelijk waar.

En aangezien de herfst me het perfect excuus biedt om in eender welke warme drank ’s avonds een stevige geut stroh-rum te gieten, vergeet ik zelfs even de zelf-opgelegde kastijding van de verwarming die pas aan mag op 1 november. Als je ’t een grog noemt, kom je er mee weg om dit elke avond te doen als preventieve remedie tegen die eerste verkoudheid.