lamsragu

Zondagavond is het ideale moment voor mijn nieuwe hobby: mijn vrienden voor de eerste keer natuurwijn laten proeven. Natuurwijn, is dat hetzelfde als biowijn? Dat is meestal de eerste vraag die ik dan krijg.

Wel, natuurwijn is biowijn, maar biowijn niet noodzakelijk natuurwijn. Voor beide wijnen worden biologische druiven gebruikt. Maar biologische wijn wordt doorgaans, zoals de meeste wijn, niet op een helemaal natuurlijke manier gemaakt. Dikwijls doet men er bijvoorbeeld sulfiet bij (zodat de wijn stabiel blijft eens hij op fles zit). Bij natuurwijn gebeurt dit niet. Daar gaat niets chemisch bij. Het is wijn die men heel natuurlijk zijn gang laat gaan. Hoe dat dan smaakt? Puur, zonder franjes en recht voor de raap zuiver.

De dag voordien heb ik twee flessen Classe van JF Coutelou buit gemaakt. Ik ben benieuwd wat ze ervan zullen vinden. Vooral omdat de vrienden in kwestie normaal alleen maar zwaar opgefokte confituurwijn drinken.

“Anders dan we gewend zijn. Maar wel lekker. Je proeft er precies de druivenschillen nog in.” Mijn vrienden zijn top. En topvrienden verdienen idem dito eten. Dus zet ik vanavond zwaar geschut in: mijn onklopbare lamsragu.

Terwijl ik het cd’tje opleg dat ik net van hen gekregen heb en Damien Jurado de avond wegzingt, babbelen we bij. En als je bij mij aan tafel zit, kan het niet anders of het gesprek komt vroeg of laat bij eten terecht.

Zo ook deze keer. Kom ik te weten dat ze volgend weekend naar een boer in Beersel rijden om een biovarken te kopen. Hoewel ze eigenlijk niets met eten hebben, zijn ze het smaakloze vlees uit de supermarkt beu gegeten. En dan zit er maar één ding op, op zoek gaan naar vlees dat het smaakt zoals het hoort te smaken. Ik heb het toch gezegd: topvrienden. Samen met a touch of class in a glass en lamsragu. Zondagavond, ik zien u graag.