sla op z’n Roberta’s

Vorige maandag was het zover: de eerste editie van Alle Dagen Honger Kookt! We streken neer in Snip.Snip – het kapsalon van onze favoriete kapster Hiske. Het verfhok transformeerden we tot keuken, we droegen lange biertafels, banken, dozen wijn, bakken bier, stapels borden en hopen eten aan.

Mayken had ’s ochtends het menu, dat we uit Roberta’s Cookbook zouden koken, in ’t groot op de ramen geschreven. En het zag er best gewaagd uit. De gerechten waren een pak complexer dan wat we gewoonlijk uit onze mouw schudden: op de rundscarpaccio lagen viseitjes en veenbessen, in de gembercake zaten ontelbaar veel kruiden en het gegrilde beenmerg was gegarneerd met zeekraal. We maakten zelf ijs van geitenyoghurt en pocheerden kweeperen in vanillestroop.

Terwijl iedereen rustig stond te aperitieven verschansten wij ons in de keuken waar we op een geleende industriële snijmachine koelbloedig de carpaccio probeerden snijden voor ons eerste gerecht. Barbara ging de machine met al haar macht te lijf, maar die moest zo hoogdringend gesmeerd worden dat we het lichaamsgewicht van Olmo – de fotograaf van dienst – inschakelden om de biertafel waarop ze stond in bedwang te houden. Ondertussen schoof binnen iedereen dicht bij elkaar aan de lange tafel. Wendy – onze charmante gastvrouw – deelde grote schalen vol eten uit en iedereen voorzag zichzelf van bier of wijn.

Een bordje waar we zelf zwaar fan van zijn, is de salade met geroosterde lookdressing, ansjovis en gekarameliseerde walnoten. In het oorspronkelijke recept gaan slaharten, maar dat was ons iets te zomers, dus vervingen we ze door grof gesnipperd witloof en draaiden er voor de groene kleur nog wat veldsla en postelein doorheen. De noten en dressing vragen wel wat werk, maar je kan ze in grote hoeveelheden maken en een tijdlang bewaren. En wie zin heeft in meer Roberta-lekkers, ’t Stad Leest heeft het kookboek speciaal voor jullie ingeslagen.