cider

Wouter – Jo’s wederhelft, beter gekend als ‘de wijnprins’ – legt ons steevast stevig in de watten. In ruil daarvoor helpen we hem af en toe uit de nood. Zoals afgelopen herfst, toen hij het plan opvatte om zelf cider te maken en ons inschakelde bij de uitvoering van dit ambitieuze project.

Wekenlang staat alles in het teken van de queeste naar oude appelsoorten. Soms vindt Wouter een enkele, verlaten appelboom waar hij zijn gang kan gaan of wordt hij via via op de hoogte gebracht van een overaanbod fruit in iemands achtertuin. Elke avond komt hij thuis met een paar kratten en al gauw stapelen zich in de garage meer dan 150 kg appels op.

Wanneer er echt niets meer bij kan, worden wij ingezet. Wassen, snijden, hakselen en persen.

Van deze dag hard labeur maakten we ook een filmpje:

Na meting blijkt het suikergehalte van het sap niet hoog genoeg om het verder te laten gisten tot cider. Dus bottelen we er 40 flessen appelsap van. Maar Wouter laat zich niet uit het lood slaan. De rest van de appels stalt hij uit op zolder, allemaal netjes naast elkaar op een groot deken. Zodat ze narijpen en zoeter worden. Een truc die hij afkeek van een bevriend cidermaker uit Normandië.

Het sap van deze appelen gist nu in de kelder van Wouter en Jo in twee dame jeannes of grote glazen flessen. Door de gisten die op de appelschil zitten wordt de suiker uit het sap omgezet in CO2 en alcohol. Met zijn densiteitmeter checkt Wouter regelmatig het suikergehalte van zijn sap. Als dit voldoende laag is, wordt de cider ongefilterd gebotteld. Hierna gist hij nog verder na op de fles. Waardoor de laatste suiker in het sap wordt omgezet in CO2, zodat de cider begint te parelen.

Geheel volgens zijn natuurlijke filosofie voegt Wouter geen sulfiet aan z’n cider toe. En hij werkt met in het wild geplukte en onbespoten appels die veel gistcellen op hun schil hebben. Hierdoor gist het sap zo hevig dat het soms op hol geslagen lijkt. Zoals Wouter zegt: “Om op deze manier wijn of cider te maken, mag je geen schrik hebben. Je moet erop vertrouwen dat het goed komt, je laat alle controle los zodat de natuur zijn gang kan gaan.”